Antena tego typu jest jak sama nazwa wskazuje długim odcinkiem drutu rozwieszonym w wolnej przestrzeni. Antena LW nie posiada specjalnej linii zasilającej – częścią promieniującą jest cała długość przewodu od punktu zasilania. Minimalna długość anteny wynosi lambda/2 – czyli pół fali. Dla przykładu – jeśli chcemy pracować na 80m (3.5MHz) drut powinien mieć długość ok. 39 m.
Pamiętać jednak należy, że wraz ze wzrostem długości anteny wzrasta jej zysk energetyczny ale i impedancja. Przy 5*lambda wynosi ok. 138 omów. Dalsze zwiększanie długości anteny nie może następować w sposób przypadkowy, lecz dokładane odcinki powinny stanowić minimum lambda/2. Jeśli antena ma pracować na kilku pasmach, to należy brać pod uwagę połowę fali najdłuższego pasma, ponieważ pasma krótsze i tak stanowią wielokrotność fali pasma poprzedniego (3.5 – 7 – 14 – 28).
Zaletą tej anteny jest niski koszt i łatwość “konstrukcji”. Do wad należy zaliczyć promieniującą część zasilającą, łatwość promieniowania ewentualnych częstotliwości harmonicznych – rzutuje to na łatwość powstawania TVI.
Długość anteny oblicza się ze wzoru:
L=[150(n-0.05)]/f, gdzie:
L – długość anteny
n – ilość połówek fal na długość anteny
f – częstotliwość rezonansowa w MHz
Najbardziej optymalną długością anteny jest 78 m – patrz poniższa tabela.
| Pasmo (MHz) | Zysk (dB) | Impedancja (om) | Długość (lambda) |
| 1.8 | 0 | 73 | 1/2 |
| 3.5 | 0.60 | 94 | 1 |
| 7 | 1.60 | 109 | 2 |
| 14 | 3.50 | 130 | 4 |
| 28 | 6.20 | 152 | 8 |
Należy zwrócić uwagę (patrz powyższy rysunek), że w tym przypadku antena w pasmach 14 i 28 MHz stanie się pocno kierunkowa, co należy uwzględnić przy jej zawieszaniu.
Źródła:
Jacej Matuszczyk SP2MBE “Poradnik Antenowy dla krótkofalowców” WKi 1996